Fotorelacja z rajdu konnego w Gorce (7-8 października 2023)

2 tygodnie temu miałam przyjemność poznać nową stajnię, nowe miejsce, gdzie można porajdować w dobrym stylu 🙂 Od razu dzielę się z Tobą wrażeniami i – mam nadzieję – obiektywną opinią.

Do Stajni Gorce Kamienica jak zwykle nie trafiłam z przypadku, ale z polecenia. Z instruktorką Agatą poznałyśmy się w innej stajni. Wtedy pokazywała mi Pieniny z grzbietu konia (piękne galopy i cudowne widoki możecie obejrzeć w Videoblog – filmiki z czerwca 2020). Teraz zaprosiła w Gorce, gdzie od jakiegoś czasu już rządzi.

Jak to w fotorelacjach – oddam głos głównie fotografiom (i filmikom) – niech to one „opiszą” Ci czego możesz się spodziewać rajdując tutaj, ale tytułem wstępu kilka zdań. Dlaczego od razu polubiłam te nowe miejsce?

  1. Bo Stajnia Gorce Kamienica prowadzi chów bezstajenny. Boksy są – ale służą nie po to, by koń tam długo stał. Na co dzień konie przebywają razem 24/h na dużym pastwisku. Mogą tam realizować swoje wszystkie podstawowe potrzeby (więcej na temat tu Dlaczego chów bezstajenny?) A boksy przydały się, gdy trzeba było siodłać konie podczas deszczu 🙂
  2. Bo to jest wyjątkowe miejsce. Stajnia leży na terenie „Zespołu pałacowo-parkowego Marszałkowicza w Kamienicy” zbudowanego w latach 1830-1840). Jak czytam w Wikipedii pałac jest w stylu empire*, a przypałacowy park, z pięknym starodrzewem, wpisany jest na listę zabytków województwa małopolskiego. Maksymilian Marszałkowicz** natomiast „był działaczem gospodarczym, politycznym, kolekcjonerem książek, dzieł sztuki”, a wsią Kamienica zarządzał i gospodarzył aż do śmierci „kładąc ogromne zasługi dla rozwoju okolic”. Jakie były później losy dworku? Możecie się domyśleć. Podobne jak Stajni Pałacowej w Płazie… – miejsca opisanego przeze mnie w Rajd Nielepice-Płazy (14-15 maja 2022). Na szczęście obecny właściciel kompleksu (wszystkich budynków pałacowych oprócz dawnej poczty – teraz Restauracji Dworskiej) – Pan Stanisław – kupił tę posiadłość 30 lat temu i sumiennie przywraca temu miejscu dawną świetność. Dworek jest piękny. Liczne budynki – restauracja Parkova, dwa budynki hotelowe dla zmęczonych przybyszów, wiaty grillowe, stajnia (kiedyś stajnie dworskie), budynki gospodarcze rozrzucone są na wielkiej powierzchni przylegającej do parku. Nie sposób nie zakochać się w tym miejscu!

3. Bo to jest miejsce, gdzie cała rodzina ma co robić. Być może Ty jeździsz konno, ale dzieci nie, lub mąż nie. Tu możesz zabrać całą rodzinę i nikt nie będzie się nudzić. Na terenie kompleksu jest mały plac zabaw, jest restauracja, jak pisałam, piękny park, a sama Kamienica to idealne miejsce wypadowe w okoliczne góry, czy nad strumyk.

4. Bo nie sposób poświęcić oddzielnego punktu samej Restauracji Parkovej 🙂 Restauracja jest świeżo otwarta i oby ten kucharz zawsze tu gotował (dopytałam TEN kucharz to Łukasz Opyd). To, że ważę 53 kg to nie znaczy, że nie lubię dobrze zjeść!. Nie ma dla mnie większej przyjemności niż zjeść coś pysznego. Naprawdę nie spodziewałam się takiego poziomu kulinarnego w tak małej mieścinie! Niejedna krakowska restauracja powstydziłaby się! Jedzenie wyśmienite, no i jak podane! A do tego „normalne” ceny. Na drugi raz uściskam osobiście kucharza 🙂 I warto też dodać, że kelnerki – obsługa – była przednia. Panie umiały doradzić, znały kartę (a uwierzcie, że nie jestem łatwym klientem i lubię dociekać…), uśmiechały się i …miały poczucie humoru (tu ze mną też nie jest lekko 🙂 Brawo!

5. Bo nie mogę wspomnieć o samych koniach. Takiej różnorodności ras, maści pod jednym dachem dawno nie widziałam. I nie ma tu „leniuchów”. Każdy koń jest bardzo chętny do pracy. Żywy, zmotywowany.

Mamy tu zatem: Quarter Horsa, Arabka, Tinkera, Konia Wielkopolskiego, SP, kuca walijskiego. Mamy zatem konie duże i małe, konie bardzo wytrzymałe i te delikatniejsze. Dla każdego coś dorego! A każdy koń (DOSŁOWNIE!) zupełnie innej maści 🙂

I co jeszcze jest ważne. Widać dbałość o konie. Widać to po samych koniach (chęć do pracy, ich wygląd, zadbanie, brak narowów, dobre ułożenie) i po dobrym (dobrej jakości) i dopasowanym sprzęcie.

No dobrze. To teraz do samego rajdowania.

W pierwszy dzień wyruszyliśmy na Gorc (1228 m n.p.m)

Trasa wiodła w większości wśród pięknych, pełnych ciszy lasów.

Na końcu czekała na nas nagroda – przepiękne widoki na cały Gorczański Park Narodowy (z wieży widokowej)

Konie na szczycie zostawiliśmy na popas w zagrodzie.
…a sami zasiedliśmy przy grillu 🙂
Z zagrody, z miejsca do grillowania może skorzystać KAŻDY przybysz, zbłąkany jeździec. Jest też domek góralski – gdzie można skryć się w razie deszczu, lub przespać za zgodą właściciela (wystarczy zadzwonić na numer wywieszony na domku)

Pierwszego dnia jechałam na boskiej Bosce

Idealny, silny, szybki i bardzo bezpieczny koń.

W drugi dzień wybraliśmy się na Modyń (1028 m n.p.m)

Na szczycie czekała nas ławeczka i wystarczająco miejsca na popas dla koni.

A z wieży widokowej widoki były takie 🙂

Tego dnia z rana mocno padało. Klimat w lesie, na trasie był po prostu nieziemski…Cały las parował, a my razem z nim 🙂

Drugiego dnia jechałam na Sweety.

Obie trasy – na Gorc oraz Mocoń, są to trasy górskie. Jazda jest zatem głównie w stępie. Ale stęp po płaskim to nie to samo co stęp w górach. Emocje są zupełnie inne – niepowtarzalne!

Mam natomiast dobrą wiadomość dla lubiących galopować. Schodząc z gór (lub wchodząc w góry) jest mnóstwo łąk, nieogrodzonych polan, gdzie można nie tyle pogalopować co po prostu POSZALEĆ w pełnym pędzie!

Filmiki z galopów zobaczycie tu Videoblog

Tu dopiero Sweety pkazała mi co potrafi. Co to jest za koń! Jakie ona ma przyspieszenie! Quater Horsy są jednak w sprincie nie do pobicia. Sweety doszczętnie skradła moje serce. Jest koniem tak szybkim, zwinnym, tak wytrzymałym, tak chętnym do ruchu, a przy tym tak opanowanym i pięknie ułożonym, że…rozpłynęłam się doszczętnie 🙂

Podsumowując. Czy polecam Stajnię Gorce Kamienica? (na facebooku pod „Stajnia Gorce Kamienica, adres DK46, 34-608 Kamienica). Tak polecam 🙂

Ela Gródek

PS Noclegi też są w „normalnych” cenach 😉 a hotelik po remoncie

*https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Zesp%C3%B3%C5%82_pa%C5%82acowo-parkowy_Marsza%C5%82kowicza_w_Kamienicy?fbclid=IwAR1tETcUjPSiMKYe4qKjT_0YkOy7E9jYGyNeHKCnoSDiqu1WfqQMBhjO-Vg

** https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Maksymilian_Marsza%C5%82kowicz

Rajd Nielepice-Płazy (14-15 maja 2022)

14-15 maja ze Stajni Koni Huculskich w Nielepicach wyjechałam na 2-dniowy rajd do Płazów. Jest to „sztandarowy”, powtarzany co jakiś czas rajd w tej stajni, więc warto o nim napisać. Trasa przebiegała przez punkt widokowy na Dębowej Górze, Las Zwierzyniecki, miejscowość Nieporaz, a pierwszy dzień kończył się noclegiem w Stajni Pałacowej w Płazie. W drodze powrotnej (wracaliśmy nie tą samą trasą) odwiedziliśmy Zamek Tenczyn w Rudnie. Możesz sprawdzić, czy to rajd dla Ciebie, w Twoim klimacie.

Zacznę od mojego partnera w tym rajdzie – hucułka Pokera. Konia doświadczonego w rajdach, nad wyraz spokojnego 🙂

Trasę pokonywaliśmy głównie w stępie i kłusie ze względu na ukształtowanie terenu, no i oczywiście „rytm rajdowy” koni.

Było mnóstwo nierówności terenu (zejścia, wejścia), terenów bagnistych, pełno drzew po ścince, rowów, mini strumyków itp., itd. Naprawdę nie było kiedy się ponudzić! Trasa wśród lasów, soczystej zieleni, słońca (akurat pogoda dopisała – 23 stopni całe 2 dni 🙂 )

Czasem tylko czekała nas droga szutrowa, wybetonowany rów, czy tory kolejowe 🙂

To kocham w rajdach! RÓŻNORODNOŚĆ, naturalne i…nienaturalne (uczynione ręką człowieka) przeszkody do pokonania. Musisz się wtedy dogadać z koniem, musisz szukać najlepszej drogi, przekonać konia, że wspólnie damy radę przejść każdą przeszkodę. Ten rajd był w wielu miejscach „na przełaj”, bez wyznaczonych ścieżek, dróg. Niejednokrotnie musieliśmy cofnąć się, czy pojechać kawałek dalej szukając miejsca, gdzie konie mogły bezpiecznie przejść. Tak lubię najbardziej.

Wiele „trudniejszych” momentów nagrałam kamerką przyczepioną do kasku. W następnym poście podzielę się tym materiałem.

W środku dnia popas na pięknej zielonej łączce (kocham maj za to, że nie ma jeszcze ani komarów, ani muszek! Licz się z nimi już w czerwcu)

Hucułek Poker

Trasa kończyła się w Stajni Pałacowej w Płazie. Dla mnie to miejsce jest po prostu kultowe… Kiedyś była tu stajnia z prawdziwego zdarzenia. Właścicielem stajni był hrabia i ziemianin Adam Starzeński, urodzony w 1874 r. we Lwowie (zmarł w 1956 roku w Nairobi), patriota, wybitny botanik, zasłużony dla ochrony przyrody.

Przy stajni jest piękny pałac i park. Pałac na szczęście ocalał przed zniszczeniem – tylko i wyłącznie dlatego, że komuniści zmienili jego funkcję w dom dla ludzi psychicznie chorych.

Sama stajnia nie miała tyle szczęścia. Jej właściciele zmieniali się i nie inwestowali w budynki, obejście. Ale oczami wyobraźni można zobaczyć jak wyglądało to miejsce kiedyś. Uwielbiam stajnie w takim układzie – brama wjazdowa na dziedziniec w kształcie kwadratu. Teraz stajnia jest pod opieką Karoliny. Obiecała, że gdy znajdzie chwilę czasu to napisze coś o historii Stajni Pałacowej oraz o tym co robi teraz (i co już zrobiła), by ratować to miejsce.

Po napojeniu koni odprowadziliśmy je na pastwisko (miejsca tutaj nie brakuje!)

Poker wyczuł coś w powietrzu 🙂

Sami zaś udaliśmy się na kolację na świeżym powietrzu pod stajenną wiatą. Zobaczcie jaki cudowny klimat stworzyła tu Karolina.

Ozi – pies rajdowy 🙂
A po zmroku ognisko

Nocleg w Stajni Pałacowej jest możliwy na strychu zaadaptowanym na pokój dla przybyszy lub w namiocie. Ja wybrałam wersję strychu. Zachwyciłam się tym klimatem

Widok z okna ze strychu

To miejsce nie jest ocieplane, więc panuje tu prawie taka temperatura jak na zewnątrz. Późną jesienią czy wczesną wiosną trzeba zatem o tym pamiętać. W lato mogą pojawić się tu komary (między deskami są prześwity). Wtedy wolałabym spać w zamkniętym namiocie na dziedzińcu lub wziąć moskitierę. Raz już wybrałam się w lipcu na rajd z komarami. Szczelny namiot nas uratował (o tym rajdzie przeczytasz tutaj: Rajd z komarami w plażową pogodę 🙂 Porady rajdowe )

Karolina stara się pozyskać środki, by wyremontować ten strych (przede wszystkim najpierw zadaszyć porządnie) oraz stworzyć milszy klimat w jadalni na dole. Przy pięknej pogodzie, temu miejscu niewiele brakuje. Jest cisza, spokój, zieleń dookoła. Ptaki śpiewają, jest miejsce, by posiedzieć na zewnątrz, zapalić ognisko wieczorem, a rano zjeść śniadanie w promieniach słońca i wypić kawę na sofie 🙂

No! Rozgadałam się a tu już trzeba siodłać konie i rozpocząć drugi dzień rajdu. Tym razem popas był w Zamku Tenczyn w Rudnie.

Miejsce magiczne! Była pogoda, było pięknie, nikt z rajdowiczów nie spieszył się, więc zostaliśmy tu na 2 godziny. Postanowiłam wykorzystać okazję o zwiedzić zamek w środku z przewodnikiem. Bardzo polecam!

Leżąc na trawie zastanawiałam się, który zamek piękniejszy ten czy Zamek Czocha? (video z rajdu w Izery oglądniecie tutaj: Videoblog)

A po popasie droga powrotna do Nielepic.

I…wyjątkowa strawa dla zmęczonych rajdowców przygotowana przez właściciela Andrzeja Mikołajewicza – marokański TADŻIN. Nie mogło być lepszego zakończenia 🙂

Macie pytania? Piszcie! I Czekajcie na filmiki z wyprawy.

A tymczasem żegnam Was z Ozim. Do zobaczenia na końskich szlakach!

Ela Gródek