Rajd Nielepice-Płazy (14-15 maja 2022)

14-15 maja ze Stajni Koni Huculskich w Nielepicach wyjechałam na 2-dniowy rajd do Płazów. Jest to “sztandarowy”, powtarzany co jakiś czas rajd w tej stajni, więc warto o nim napisać. Trasa przebiegała przez punkt widokowy na Dębowej Górze, Las Zwierzyniecki, miejscowość Nieporaz, a pierwszy dzień kończył się noclegiem w Stajni Pałacowej w Płazie. W drodze powrotnej (wracaliśmy nie tą samą trasą) odwiedziliśmy Zamek Tenczyn w Rudnie. Możesz sprawdzić, czy to rajd dla Ciebie, w Twoim klimacie.

Zacznę od mojego partnera w tym rajdzie – hucułka Pokera. Konia doświadczonego w rajdach, nad wyraz spokojnego 🙂

Trasę pokonywaliśmy głównie w stępie i kłusie ze względu na ukształtowanie terenu, no i oczywiście “rytm rajdowy” koni.

Było mnóstwo nierówności terenu (zejścia, wejścia), terenów bagnistych, pełno drzew po ścince, rowów, mini strumyków itp., itd. Naprawdę nie było kiedy się ponudzić! Trasa wśród lasów, soczystej zieleni, słońca (akurat pogoda dopisała – 23 stopni całe 2 dni 🙂 )

Czasem tylko czekała nas droga szutrowa, wybetonowany rów, czy tory kolejowe 🙂

To kocham w rajdach! RÓŻNORODNOŚĆ, naturalne i…nienaturalne (uczynione ręką człowieka) przeszkody do pokonania. Musisz się wtedy dogadać z koniem, musisz szukać najlepszej drogi, przekonać konia, że wspólnie damy radę przejść każdą przeszkodę. Ten rajd był w wielu miejscach “na przełaj”, bez wyznaczonych ścieżek, dróg. Niejednokrotnie musieliśmy cofnąć się, czy pojechać kawałek dalej szukając miejsca, gdzie konie mogły bezpiecznie przejść. Tak lubię najbardziej.

Wiele “trudniejszych” momentów nagrałam kamerką przyczepioną do kasku. W następnym poście podzielę się tym materiałem.

W środku dnia popas na pięknej zielonej łączce (kocham maj za to, że nie ma jeszcze ani komarów, ani muszek! Licz się z nimi już w czerwcu)

Hucułek Poker

Trasa kończyła się w Stajni Pałacowej w Płazie. Dla mnie to miejsce jest po prostu kultowe… Kiedyś była tu stajnia z prawdziwego zdarzenia. Właścicielem stajni był hrabia i ziemianin Adam Starzeński, urodzony w 1874 r. we Lwowie (zmarł w 1956 roku w Nairobi), patriota, wybitny botanik, zasłużony dla ochrony przyrody.

Przy stajni jest piękny pałac i park. Pałac na szczęście ocalał przed zniszczeniem – tylko i wyłącznie dlatego, że komuniści zmienili jego funkcję w dom dla ludzi psychicznie chorych.

Sama stajnia nie miała tyle szczęścia. Jej właściciele zmieniali się i nie inwestowali w budynki, obejście. Ale oczami wyobraźni można zobaczyć jak wyglądało to miejsce kiedyś. Uwielbiam stajnie w takim układzie – brama wjazdowa na dziedziniec w kształcie kwadratu. Teraz stajnia jest pod opieką Karoliny. Obiecała, że gdy znajdzie chwilę czasu to napisze coś o historii Stajni Pałacowej oraz o tym co robi teraz (i co już zrobiła), by ratować to miejsce.

Po napojeniu koni odprowadziliśmy je na pastwisko (miejsca tutaj nie brakuje!)

Poker wyczuł coś w powietrzu 🙂

Sami zaś udaliśmy się na kolację na świeżym powietrzu pod stajenną wiatą. Zobaczcie jaki cudowny klimat stworzyła tu Karolina.

Ozi – pies rajdowy 🙂
A po zmroku ognisko

Nocleg w Stajni Pałacowej jest możliwy na strychu zaadaptowanym na pokój dla przybyszy lub w namiocie. Ja wybrałam wersję strychu. Zachwyciłam się tym klimatem

Widok z okna ze strychu

To miejsce nie jest ocieplane, więc panuje tu prawie taka temperatura jak na zewnątrz. Późną jesienią czy wczesną wiosną trzeba zatem o tym pamiętać. W lato mogą pojawić się tu komary (między deskami są prześwity). Wtedy wolałabym spać w zamkniętym namiocie na dziedzińcu lub wziąć moskitierę. Raz już wybrałam się w lipcu na rajd z komarami. Szczelny namiot nas uratował (o tym rajdzie przeczytasz tutaj: Rajd z komarami w plażową pogodę 🙂 Porady rajdowe )

Karolina stara się pozyskać środki, by wyremontować ten strych (przede wszystkim najpierw zadaszyć porządnie) oraz stworzyć milszy klimat w jadalni na dole. Przy pięknej pogodzie, temu miejscu niewiele brakuje. Jest cisza, spokój, zieleń dookoła. Ptaki śpiewają, jest miejsce, by posiedzieć na zewnątrz, zapalić ognisko wieczorem, a rano zjeść śniadanie w promieniach słońca i wypić kawę na sofie 🙂

No! Rozgadałam się a tu już trzeba siodłać konie i rozpocząć drugi dzień rajdu. Tym razem popas był w Zamku Tenczyn w Rudnie.

Miejsce magiczne! Była pogoda, było pięknie, nikt z rajdowiczów nie spieszył się, więc zostaliśmy tu na 2 godziny. Postanowiłam wykorzystać okazję o zwiedzić zamek w środku z przewodnikiem. Bardzo polecam!

Leżąc na trawie zastanawiałam się, który zamek piękniejszy ten czy Zamek Czocha? (video z rajdu w Izery oglądniecie tutaj: Videoblog)

A po popasie droga powrotna do Nielepic.

I…wyjątkowa strawa dla zmęczonych rajdowców przygotowana przez właściciela Andrzeja Mikołajewicza – marokański TADŻIN. Nie mogło być lepszego zakończenia 🙂

Macie pytania? Piszcie! I Czekajcie na filmiki z wyprawy.

A tymczasem żegnam Was z Ozim. Do zobaczenia na końskich szlakach!

Ela Gródek